تا 30 دقیقه قبل از وبلاگنویسی هیچ چیز نخوانید

قبلا در جاهای مختلف از فواید وبلاگ نویسی روزانه زیاد خوانده بودم. آن موقع می توانستم همه ی فواید و راه و چاهش را از بر بگویم. اما نهایتا یک هفته بعد همه از یادم می رفت. چونکه اطلاعات را استفاده نمی کردم.

چند ماه پیش که هنوز در ویرگول و وبلاگ قبلی ام می نوشتم مرض لاعلاجی داشتم. وقتی ویدیو های آقای کلانتری را می دیدم که مثلا می گفت خواب هایتان را بنویسید، فکر می کردم که ((خواب من چه دردی از مردم دوا می کند؟ خواب من چه ارزش محتوایی دارد؟به چه درد وبلاگم می خورد؟ پس چرا آن را بنویسم؟))

من خیلی خبرنامه را دوست دارم. می توانم لیست کسانی که نوشته هایم را دنبال می کنند جلوی چشم داشته باشم. فارغ از کمکی که به وبلاگ و وفاداری مخاطب می کند، فایده ی دیگری هم دارد.

بعضی وقت ها حس می کنم همه ی دنیا منتظر هستند که من نوشته ی بی نقصی بنویسم و منتشر کنم. همیشه هم باعث کند شدنم می شود و زیادی روی متن حساسم می کند.